Rozdział 6 "Mamy czas!"

Minęło pół godziny. Para nadal szła w miejsce, do którego prowadziła Victoria.

-Daleko jeszcze?- zapytał zniecierpliwiony Harry.

-Na piechotę jeszcze około godziny drogi.

-Co? Aż tyle?- zdziwił się loczek.

-No przecież sam mówiłeś, że „mamy czas”.- powiedziała i szeroko się uśmiechnęła.

-Jesteś niemożliwa, ale i tak Cię… lubię!- odwzajemnił uśmiech.

-Ja dotrzymuję słowa, kiedy coś powiem. Nie rzucam słów na wiatr. Więc proszę Cię Ty też dotrzymuj!

-Postaram się.- powiedział od niechcenia- Ale gdzie Ty mnie zabierasz?- spytał.

-Zaraz zobaczysz.- odpowiedziała Victoria.

-Jak to zaraz? Jeszcze przed chwilą mówiłaś, że została nam godzina drogi.- Harry nie wiedział o co chodzi dziewczynie, zdenerwował się. Victoria zaśmiała się i dała Harry'emu buziaka w policzek. -A to za co?- jego humor się polepszył.

-Bo jesteś taki słodki jak się denerwujesz!

-Wow… Dziękuję. Widzę, że teraz Ty zaczynasz komplementować mnie? – uśmiechnął się i poczuł, że brunetka puszcza jego rękę.

-Już jesteśmy!- powiedziała i otworzyła zarośniętą pnączem winogron bramę. 

-No, rzeczywiście. Dosyć tu ładnie.- stwierdził rozglądając się. Nie wiedział na co patrzeć.  To wszystko wyglądało jak w bajce. Dużo drzew, niskich, wysokich… Maliny, truskawki, jagody, jeżyny. Łąka i dużo kolorowych kwiatów. Ale najwięcej róż… Pięknych róż.

-Choć ze mną!- Victoria pociągnęła Harry'ego za rękę.

-Znowu gdzieś mnie ciągniesz?!- chłopak zaczął się rozglądać.- Ooo, świetnie, w jakieś krzaki. Zgwałcić mnie chcesz!- krzyknął ze złowieszczym uśmieszkiem na twarzy.

-Tak. Chciałbyś!

-Wcale nie przeczę.- odparł brunet.  Victoria zmierzyła go i wybuchła śmiechem.

-Weź przestań. Zaczynasz już bredzić!

Szli chwilkę w stronę huśtawki. Dziewczyna odsunęła się trochę od bruneta i rozglądnęła się dookoła z wielkim uśmiechem goszczącym na jej twarzy.  

-Tutaj rok temu miałam profesjonalną sesję zdjęciową.- powiedziała i wskazała ręką na przepiękny wysłany różami ogród.

-Naprawdę? Pozowałaś?- chłopak nie dowierzał.

-Nie! Teraz to ja bredzę.- zaśmiała się.

-Siadaj.-Harry wydał rozkaz, lecz dziewczyna nie za bardzo wiedziała  o co mu chodzi.- No siadaj na huśtawce! – wyjaśnił.- Pohuśtam Cię Piękna…

-I Bestia. – brunetka dokończyła, żartując z chłopaka. Oboje zaśmiali się i Harry zaczął huśtać swoją towarzyszkę.

                                                      ***
Tymczasem w domu...

-Eeej! – Do salonu wbiegł rozradowany Niall.- Na górze przez chwilę złapałem zasięg i udało mi się zadzwonić do kogo trzeba i …  Nie mogę! Zgadnijcie!

- Mamy inwazję marchewek?!- palnął Louis.

-Yyy… „Mamy inwazję marchewek”- przedrzeźniał go blondyn.-Nie! Co Ty masz z tymi marchewkami? Uspokój się! Nieważne… Wracając do tematu, pozwolili nam tu zostać do końca tego tygodnia!

-Żartujesz sobie?- spytał Liam.

-Nie! Na serio! W niedzielę, albo w  poniedziałek kogoś po nas wyślą. Mam im przesłać konkretny adres.- odpowiedział.

-To spoko. Może się gdzieś wybierzemy?- Liam ponownie zadał pytanie.

-Dobry pomysł! Trzeba się spytać Victorii gdzie można by się stąd wyrwać.- zaproponował Zayn.- Apropo Victorii. Gdzie ona i Harry?

-Poszli na spacer, kiedy wy spaliście.- odparł blondyn i zerknął na zegarek- Łooo… Nie ma ich już z trzy godziny!

-Och. Gołąbeczki nasze dwa! Aż się wzruszyłem.- Parsknął śmiechem żartowniś.

-Idziemy nauczyć grać w nogę naszego nowego członka zespołu?- zapytał Liam podnosząc brwi.

-No nie powiem… Zacny pomysł.- podsumował Lou i wszyscy wyszli na podwórko zabierając ze sobą Ksawiera.

                                                           ***
W ogrodzie...

Nagle Harry zatrzymał huśtawkę. Victoria nie wiedziała jeszcze co zaraz się stanie… Chłopak wziął Vic na ręce i skierował się w stronę jeziorka.

-Harry! Nie wygłupiaj się! Postaw mnie na ziemię! Błagam Cię!-  krzyczała przez śmiech zielonooka. I po chwili poczuła, że jest pod wodą. Wypłynęła na powierzchnię i zaczęła się rozglądać za Harrym, ponieważ miała wielką ochotę zdzielić go po głowie. Rozglądała się i nie mogła nigdzie go dojrzeć. W pewnym momencie poczuła, że ktoś ciągnie ją za nogę. Kiedy pod wodą otworzyła oczy, zobaczyła, że Harry jest blisko niej. Bardzo blisko… Chłopak przyciągną Victorię do siebie jeszcze bliżej i namiętnie ją pocałował. Całowali się przez kilkadziesiąt sekund. Brunetka poczuła, że brakuje jej tlenu. Nie chciała przerywać tej pięknej chwili, lecz musiała. Oderwała się od Harry'ego i wynurzyła z wody. On zaraz za nią.

-Było, aż tak źle, że uciekasz?- zapytał zdziwiony.

-Już długo nas nie ma. Chyba powinniśmy już wracać. Nie mogę zostawiać małego z chłopakami na tak długo.

-Skoro tak chcesz.- dodał zrezygnowany Harry.- Dziękuję Ci.

-Ja Tobie też!- uśmiechnęła się delikatnie zakładając kosmyk włosów za ucho.- Miło mi się z panem spędza czas, Panie Haroldzie!- powiedziała i podała mu rękę, aby ta chwila wyglądała na jeszcze bardziej formalną. Próbowała być poważna, ale jak na Victorię przystało… Zaczęła się śmiać.

                                                           ***
Po upływie godziny doszli do domu.

-Ooo przyszły nasze dziubaki. A gdzie to się było przez tyle czasu?- spytał zmęczony od gry w piłkę Louis.

-W ogrodzie. A konkretnie to nad jeziorem. – odpowiedziała szybko Victoria, żeby nie pozwolić dojść do słowa Harry'emu, który mógłby się o wszystkim wygadać.

-Interesujące, bardzo interesujące… - powiedział Lou i zaczął głaskać się po brodzie.

-Uwierz, że mało interesujące!- ucięła brunetka. Po czym, zostawiając ich samych, pobiegła do domu. 

                                                      ***
20 minut później w salonie

-Pobawimy się w dom?- zaproponował Ksawier.

- Haha. Dobrze.- zgodził się Niall.

-Ale fajnie. Dobze. To Victolia będzie moją mamusią, a Haly tatusiem! Dobze?- Ksawier zapytał przytulając się do dziewczyny.

-Mi to odpowiada.- zaczął Harry- A chcesz może mieć nową siostrzyczkę, albo braciszka?- zaśmiał się i czekał na reakcję Victorii, która popukała się po czole i powiedziała:

-Ja się nie bawię z żadne wasze zabawy. Ale jak tak bardzo chcecie to bawcie się sami. Ksawierku- zwróciła się do chłopca- sądzę, że Louis z chęcią zostanie Twoją mamusią, tylko musisz ładnie poprosić.- Przytuliła malca i wyszła z salonu śmiejąc się z chłopaków.

***   

Siemka wszystkim...

Tym razem zacznę od tego, że bardzo serdecznie dziękuję za wszystkie komentarze pod 5 rozdziałem... w 3 dni tyle komentarzy?! :D

Jeszcze raz dziękuję. :)

Jak wam się spodobał 6 rozdział? Wiem... Nie należy on do najlepszych, ale chcę poznać Wasze zdanie na jego temat :* Mi on osobiście nie przypadł do gustu. 

Zapraszam do obserwowania mojego bloga :)

Zachęcam, żebyście jutro sprawdzali zakładkę 'Bohaterowie', ponieważ postaram się dodać opis nowej bohaterki,  nad którą się zastanawiacie. 

***

Jak tak patrzę 7 rozdział jest chyba najdłuższy z wszystkich dotychczasowych. 

Zapraszam :*